złoto-czerwony feniks należący do Albusa Dumbledore'a. Jako magiczne stworzenie posiada wiele właściwości, które dokładnie nie są zbadane. Wiadomo, że jego (tak jak każdego innego feniksa) łzy uzdrawiają. Za każdym razem, gdy umiera, ze starości lub z powodu ran, Fawkes spala się i odradza na nowo z popiołów, jako młody feniks. Prawdopodobnie od niego wzięła się nazwa Zakon Feniksa.

Fawkes odegrał dużą rolę w drugim tomie przygód Harry'ego Pottera. Przywołany nieświadomie przez Harry'ego, gdy ten okazał wierność Dumbledore'owi, pomógł walczyć z bazyliszkiem. Stwór mógł zabijać wzrokiem, jednak Fawkes oślepił go. Z Tiary Przydziału, którą przyniósł Harry'emu Fawkes, wyłonił się miecz Gryffindora, którym młody czarodziej zabił bazyliszka. Kiedy Potter drasnął się kłem bazyliszka, łzy Fawkesa ocaliły go od śmierci.

Fawkes był używany jako szpieg, ponieważ w piątym tomie obserwował Dolores Umbridge i wysyłał Dumbledore'owi swoje pióro jako znak, że ta dowiedziała się o czymś niezgodnym z dekretami Ministerstwa Magii. Również w tym tomie Fawkes uratował Dumbledore'a od śmierci, wchłaniając promień zaklęcia Avada Kedavra rzuconego przez Voldemorta.

Po śmierci Dumbledore'a Fawkes zaśpiewał wzruszającą pieśń, której wszyscy chcieli słuchać, a potem odleciał.